Αδελφική αγάπη: Πώς να ενισχύσεις αυτόν τον μοναδικό δεσμό

Αρχικά είναι οι γονείς. Ο πρώτος σου δεσμός. Κι αυτός που βιολογικά είθισται να φεύγει πρώτος. Και μετά, ποιος μένει συνεχιστής της ομάδας που λέγεται Οικογένεια; Τα αδέλφια. Σύντροφοι με μια κοινή ιστορία. Φύλακες αναμνήσεων. Η αδελφική αγάπη είναι εκεί.

Αδέλφια: Σε πλάθουν και σε διαμορφώνουν

Θυμάσαι αδελφή μου τότε που…

… μέναμε μόνες στο σπίτι και δοκιμάζαμε τα λικεράκια της μαμάς, με αγωνία μην το καταλάβει; Πόσο σε αγαπούσα που γινόμασταν ένα στις σκανταλιές!

.. κέρδιζες τα μετάλλια στην κολύμβηση κι εγώ με το ζόρι έκανα βουτιά από τον βατήρα; Πόσο σε ζήλευα!

… παίζαμε power rangers και πάντα ήσουν η ροζ κι εγώ η κίτρινη; Πόσο σε μισούσα!

… ερχόσουν στη Γερμανία και γυρίζαμε στην Ευρώπη; Πόσο μου έλειπες και πόσο χαρά με γέμιζες. 

… μου είπες “σε καμαρώνω”; Πόσο με έκανες να πιστέψω στον εαυτό μου. 

Μια σχέση που μας επηρεάζει και μας διαμορφώνει σαν χαρακτήρες, ακόμα κι αν αργήσουμε να το αντιληφθούμε. Μια σχέση άλλοτε στενή, άλλοτε με ρήγματα. Χαρούμενη και θλιβερή συγχρόνως. Δύσκολη, μα γλυκιά και όμορφη. Ο παιδικός σου φίλος και εχθρός. Αυτός που σε έκανε να νιώσεις χαρά, αγωνία, λαχτάρα, υπερηφάνεια, θυμό. Ο λόγος που ήλθες πιο κοντά στον δικό σου εαυτό. Που ανακάλυψες τη δική σου μοναδικότητα. Υπάρχει δύναμη στον αδελφικό δεσμό. Υπάρχει μεγαλοπρέπεια.

Αδέλφια: Απόφυγε τις συγκρίσεις. Αγάπα μοναδικά

Μετά τη γέννησή μας, κάνουμε ότι μπορούμε για να τραβήξουμε την προσοχή των γονιών μας, δείχνοντας τις δυνάμεις μας. Κι αυτόν τον άτυπο αγώνα να κερδίσουν ένα κομμάτι παραπάνω προσοχής από τους γονείς, τον ξέρουν καλά τα αδέλφια. “Καμάρωσέ με μαμά. Δεν είμαι πανέμορφη; Ποιο φόρεμα σου αρέσει περισσότερο; Το δικό μου ή της αδελφής μου;”

Κι εσύ δύστυχε γονιέ, καλείσαι να μοιράσεις την αγάπη σου και να ικανοποιήσεις όλα τα παιδιά σου. Να μη νιώσει κανένα παραπονεμένο, κανένα αδικημένο. Κι αναρωτιέσαι πώς αυτό θα γίνει. 

Ενισχύεις την αδελφική αγάπη μέσα από τη μοναδική αγάπη

Να θυμάσαι πως όταν σε αγαπούν το ίδιο με τον άλλον, με κάποιον τρόπο είναι σαν να σε αγαπούν λιγότερο. Αυτό που χρειάζεται το παιδί είναι να του δείξεις και να του πεις πόσο μοναδικό είναι στα μάτια σου. Να του δώσεις αυτή την μοναδική αγάπη που έχει ανάγκη. Όχι αγάπη με το ζύγι, περισσότερη ή λιγότερη.

Κι αν σε ρωτήσει ξανά, “Μαμά ποιον αγαπάς πιο πολύ”, να θυμάσαι το 

«Σας αγαπώ πολύ και τα δύο. Κάθε ένα παιδί είναι μοναδικό για εμένα και είστε τα καλύτερα πράγματα που μου έχουν συμβεί στη ζωή. Είσαι η αγαπημένη μου Μαρία και δεν θα σε άλλαζα με τίποτα στον κόσμο. Όταν είμαι κουρασμένη και με βοηθάς με τις δουλειές στο σπίτι νιώθω ευγνωμοσύνη που έχω μια τόσο φροντιστική, με ενσυναίσθηση κόρη» 

Κι απόφυγε όσο μπορείς τα «Μα δεν μπορείς κι εσύ, να είσαι/να κάνεις/να διαβάζεις κ.λπ σαν την αδελφή σου;» ή «Αν προσπαθήσεις θα τα καταφέρεις κι εσύ σαν τον αδελφό σου» 

Αδελφικές Συγκρούσεις: Ο Δρόμος για την αδελφική αγάπη και για να ζούμε αρμονικά

Και ξέρω τι άλλο σε προβληματίζει. Αυτοί οι ατελείωτοι καυγάδες τους. Πόσο θα ήθελες να μην υπήρχαν αυτές οι αδελφικές διαμάχες. Κι αναρωτιέσαι, πώς γίνεται από τη μία να αναζητούν και να απολαμβάνουν αυτόν τον ιδιαίτερο δεσμό κι από την άλλη συνεχώς να προσπαθούν να επιβάλλουν την ταυτότητά τους μέσα από καυγάδες και εντάσεις. Και κάπου εκεί βάζεις τις φωνές να σταματήσει ο καυγάς και αρνείσαι να δεχτείς ότι τα δικά σου παιδιά είναι δύο αδέλφια που μαλώνουν! 

Όμως, αν απαγορεύσουμε αυτή την έκφραση της αδελφικής οργής, είναι σαν να κλείνουμε το καπάκι σε μια χύτρα που βράζει. Κάποια στιγμή θα εκραγεί, όσο η φωτιά καίει. Αντί να την εξαλείψουμε, τη φουντώνουμε. 

Γι αυτό, επιτρέπουμε στα παιδιά να εκφράσουν τα συναισθήματά τους, όσο άβολα αν μας κάνουν να νιώθουμε κι όσο άδικα κι αν τα θεωρούμε. Η επιμονή μας να έχουν τα παιδιά θετικά συναισθήματα το ένα για το άλλο μόνο πίεση, άγχος και αίσθημα αποτυχίας τους δημιουργεί.

Σταματάμε τον καυγά αν αυτός συνοδεύεται με βία και δηλώνουμε τη δυσαρέσκειά μας ως προς την βία. Ακούω το κάθε παιδί ξεχωριστά και τα βοηθώ να εκφράσουν με λόγια τις ανάγκες τους και όλοι μαζί ψάχνουμε για την καλύτερη κοινή λύση. 

Αξιοποιούμε τους καυγάδες για να διδάξουμε με τη στάση μας στα παιδιά συμπεριφορές και δεξιότητες που χρειάζονται για όλες τις σχέσεις τους: 

• Να μάθουν να ακούν πραγματικά τον άλλον. 
• Να σέβονται τη διαφορετικότητα του άλλου. 
• Να εκφράζουν το συναίσθημά τους χωρίς να πληγώνουν τον άλλον. 
• Να βρίσκουν τρόπο να επιλύουν τις διαφορές τους.

Αδέλφια: Δώσε Δύναμη στη σχέση 

Επιθυμείς τα παιδιά σου να είναι αδέλφια που θα είναι εκεί το ένα για το άλλο, με αγάπη, υποστήριξη και αφοσίωση. Να σέβεται το ένα τις επιλογές τους άλλου και να νοιάζεται για το άλλο. 

Ξεκίνα με το να γίνεις εσύ το πρότυπο συνύπαρξης δύο ατόμων σε μια σχέση. 

Πώς επιλύεις τις συγκρούσεις σου; Πώς εκφράζεις τις ανάγκες σου; Είσαι το πρότυπο της συμπεριφοράς που θέλεις να δεις; 

Κάθε φορά που τα παιδιά καταφέρνουν κάτι μαζί, τόνισε αυτή την μοναδική στιγμή. Τη δύναμη που δίνει το ένα στο άλλο. «Είστε η πιο δυνατή δυάδα. Μαζί κάνετε θαύματα».

Μίλα στα παιδιά για το πόσο τυχερά είναι που έχουν το ένα το άλλο. 

Που αν και τόσο διαφορετικές προσωπικότητες, έχουν στοιχεία που θα φανούν κάποτε χρήσιμα στη σχέση τους «Εσύ Γιώργο που τόσο πιάνουν τα χέρια σου μπορείς να δείξεις στον Κώστα πώς να φτιάξει το ποδήλατό του. Κι εσύ Κώστα, που τόσο νόστιμα μαγειρεύεις, μπορείς να ετοιμάσεις να φάτε κάτι νόστιμο μετά το συνεργείο». Μα μην φορτώνεις το κάθε παιδί με την ευθύνη του άλλου. Ποιος ορίζει ότι το τρίχρονο αγοράκι σου είναι υποχρεωμένο κι επιθυμεί να γίνει ο “μεγάλος αδελφός που τόσο καλά ξέρει να φροντίζει και οπωσδήποτε αγαπάει το νεογέννητο”;

Και πού και πού ανέθεσε τους κάποια κοινή ευθύνη. 

Να, να πλύνουν το αυτοκίνητο ας πούμε παρέα. Και παραχώρησέ τους και την ελευθερία να δείξουν αδελφική υπευθυνότητα. Για παράδειγμα, να πάνε μόνοι τους σινεμά. 

Και μην ξεχνάς το άλμπουμ! 

Τύπωσε όλες τις κοινές τους στιγμές, γράψε πώς νιώθεις όταν τους κοιτάς «Π.χ. όταν είδα τον χαμό που κάνατε στο πάρτι του Αλέξανδρου, απελπίστηκα. Μα κοίτα πόσο χαρούμενοι ήσασταν και οι δύο! Πόσο καιρό μετά μου λέγατε για το σούπερ πάρτι!» και άφησέ τους έναν θησαυρό αναμνήσεων να επιστρέφουν σε αυτόν και να τους δίνει δύναμη όταν εσύ δεν θα τους βλέπεις πια…..