Τα δικά μου Χριστούγεννα “Anti-Hero”

Σήμερα γράφω για τα Χριστούγεννα. Όχι σαν Ψυχολόγος, σαν NLP trainer, σαν Trainer μετα-τραύματος, ή σαν Fertility expert and advocate. Γράφω για τα δικά μου Χριστούγεννα!

Πώς ήταν τα δικά μου Χριστούγεννα;

Γράφω σαν ένα μεγάλο παιδί – το παιδί που ποτέ δεν έπαψα να είμαι και έτσι φιλοδοξώ να συνεχίσω τις μέρες και τις στιγμές μου.

Πάντα λοιπόν με προβλημάτιζε αυτός ο φαινομενικά καλοκάγαθος, τροφαντούλης κύριος με την trademark κόκκινη στολή του, τα καλο-τριμαρισμένα γένια του, τα κόκκινα μαγουλάκια και το μόνιμο χαμόγελο.

Τι κάναμε στο σπίτι στα δικά μου Χριστούγεννα;

Στο σπίτι μας τραγουδούσαμε και τραγουδάμε – το πιο υπέροχο μουσικό όργανο που διαθέτει ο ανθρώπινος πολιτισμός, αυτό της φωνής, το αξιοποιούμε κατά κόρον. Τραγούδι και ομιλία λοιπόν δεν έλειπαν ποτέ από το ρεπερτουάρ της οικογένειας μου!

Και για σκεφτείτε τώρα εσείς ένα από τα αγαπημένα, αθώα τραγουδάκια των γιορτών – Santa Claus is coming to town! HO, HO, HO!

You better watch out
You better not cry…
Santa Claus is coming to town

He’s gonna find out who’s naughty or nice.
Santa Claus is coming to town

He sees you when you’re sleeping
He knows when you’re awake
He knows if you’ve been bad or good
So be good for goodness sake

Δεν θα μεταφράσω το τραγούδι λέξη προς λέξη – το κεντρικό μήνυμα είναι ότι ο Άγιος Βασίλης έχει και το carrot & το stick, και τη δύναμη να τα μοιράζει ανάλογα και ακριβοδίκαια.

Άσε που ξέρει και τα πάντα ο άτιμος!

Άραγε τι γίνεται με το GDPR, μια κουβεντούλα με τον Mark τον Zuckerberg δεν θα έβλαπτε ίσως… ?

Και εδώ φορώ ίσως την πιο ενήλικη “στολή” μου και μοιράζομαι μαζί σας τον προβληματισμό μου: Ανταποδοτικότητα λοιπόν; Αυτό είναι η έννοια του αγαπημένου Αγίου; Αυτό είναι το αξιακό κουκούτσι που έχει μετουσιωθεί σε αυτό το καλοστημένο και καλοδιατηρημένο Super-Brand που λέγεται Santa Claus;

Άραγε με ποιο έλκηθρο και προς ποιο προορισμό ταξιδεύουν η αποδοχή και η ενσωμάτωση, η ενσυναίσθηση, η διαφορετικότητα της επιλογής και του αποτελέσματος, αρχές και αξίες όπως “η αποτυχία είναι απλά πληροφορία”, η τρυφερότητα, η συναισθηματική και γνωσιακή “αγκαλιά” προς το “όχι ακόμη”;

Μήπως να κάνουμε ένα διαφορετικό δώρο φέτος;

Μήπως φέτος λοιπόν μπορώ να προσφέρω τα δώρα προς την πιο σκοτεινή πλευρά της χρονιάς μου – αυτά τα “λάθη” που με δίδαξαν, αυτές τις στιγμές αδυναμίες που με λύγισαν, αυτές τις αμφιβολίες που με μπέρδεψαν ή με καθυστέρησαν στη λαμπρή πορεία των στόχων μου; Μήπως τα Χριστούγεννα είναι η κατάλληλη στιγμή γιορτής όχι για τη λαμπερή και “glittery” νεράιδα του επιτυχημένου αποτελέσματος αλλά για το καταφρονημένο troll της “γκάφας” και του “φτου να πάρει”;

Μήπως φέτος τα δώρα να τα δώσουμε όχι στους nice, αλλά στους naughty;

Και τι μηνύματα άραγε θα περνούσε ένα τέτοιο mindset και μια τέτοια πράξη στη Νευροβιολογία μας; Της ευελιξίας ίσως; Της άδειας στη δοκιμή και το “λάθος”; Στο να κολυμπήσουμε ως την απέναντι όχθη του comfort zone; 

Τι θα βάλω στη λίστα μου!

Ίσως. Και δεν θα ξέρω αν δεν το δοκιμάσω. Έτσι λοιπόν φέτος το δικό μου XMAS bucket list δεν θα είναι οι επιτυχίες και οι νίκες μου. Θα είναι τα “καμουφλαρισμένα δώρα” – αυτά που με μεγάλωσαν, με έφεραν ασφαλώς μέχρι το σήμερα, αυτά που ίσως είναι η ενδόμυχη αφορμή που μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας.

Τα δικά μου Χριστούγεννα σήμερα

Φίλοι μου, ευπειθώς αναφέρω ότι αρνούμαι να δω τον Άγιο Βασίλη σαν έναν ‘Μπαμπούλα’, απλά με καλό publicity. Και ξέρετε κάτι – η τυραννία της εξωτερικής “έγκρισης” και επιβεβαίωσης δεν μου ταιριάζει ούτε και φέτος – αποφάσισα να είμαι η δική μου Άγια Βασίλης! Στην υγεία και για την ψυχική υγεία όλων μας λοιπόν! Cheers!