Ε, εντάξει, θα κάνετε άλλο

Συχνά οι άνθρωποι που βιώνουν περιγεννητική απώλεια (αποβολή, διακοπή κύησης, νεογνική απώλεια κ.ο.κ.) ακούνε φράσεις και βιώνουν συμπεριφορές που υποτιμούν την εμπειρία τους και δεν τους κάνουν ιδιαίτερα καλό. Είναι ακόμα ταμπού το να συζητάμε ανοιχτά για αυτές τις εμπειρίες, και οι άνθρωποι γύρω μας δεν τις αγκαλιάζουν όπως θα έπρεπε. 

Η φράση αυτή χρειάζεται να εκλείψει τώρα όμως!

Όταν μιλάς για την απώλειά σου, χρειάζεσαι κατανόηση. Μια τέτοια φράση υποτιμά τα συναισθήματα του ατόμου, υποτιμά την εμπειρία του, και δεν υπολογίζει την αξία και την οντότητα του μωρού που μπορεί να έμεινε για λίγο, αλλά υπήρξε, και θα υπάρχει για πάντα στη σκέψη και στην καρδιά των γονιών του.

Κανένα μωρό δεν μπορεί να αντικαταστήσει κάποιο άλλο, γιατί κάθε μωρό, κάθε πλάσμα, είναι ξεχωριστό και μοναδικό, όπως και κάθε εγκυμοσύνη και γέννα, και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται.

Το “Ε εντάξει” είναι σαν να σου λένε ότι ασχολείσαι πολύ με το θέμα. Νιώθεις σαν να μην ακούει ο άλλος αυτό που λες, σαν να μην σε βλέπει, σπεύδει να σε πάει στο επόμενο βήμα κατά τη δική του άποψη.

Οι άνθρωποι πολλές φορές δεν μπορούμε να σταθούμε πλάι στον πόνο του συνανθρώπου μας. Και μάλιστα σε περιπτώσεις όπως αυτές της περιγεννητικής απώλειας, λέμε και κάνουμε πράγματα που δεν βοηθούν τους πενθούντες. Είναι, όμως, σημαντικό να αρχίσουμε να προσπαθούμε να μπούμε έστω για λίγο, στη θέση τους, να τους ακούσουμε. Είναι σημαντικό να τους συναντήσουμε και να σταθούμε πλάι τους, γνωρίζοντας ότι δεν μπορούμε να αλλάξουμε αυτό που νιώθουν και αυτό που βιώνουν. Μπορούμε να τους κάνουμε συντροφιά, να μην είναι μόνοι. 

Ακόμη και να μην ξέρουμε τι να πούμε, το να μείνουμε για λίγο μαζί με τον πενθούντα, και να μοιραστούμε στιγμές με σεβασμό και κατανόηση, είναι κάτι πολύ σημαντικό που θα βοηθήσει όλους. 

Γιατί όλοι βγαίνουμε κερδισμένοι όταν συνδεόμαστε.

Μαρία Στραγαλινού