Γιατί τα παιδιά φοβούνται τους κλόουν;

Αυτό το άρθρο εξηγεί τη φοβία που έχουν τα παιδιά για τους κλόουν και συμβουλεύει τους γονείς πώς να διαχειριστούν αυτή τη φοβία. Πάμε να ανακαλύψουμε μαζί γιατί τα παιδιά φοβούνται τους κλόουν.

Γιατί τα παιδιά φοβούνται τους κλόουν;

Οι Απόκριες είναι η εποχή όπου υπάρχουν πολλές εικόνες γύρω μας με κλόουν.

Αρέσουν στα παιδιά μας ή τους φοβούνται; Ο φόβος του κλόουν ή επιστημονικά Coulrophobia. Όλο και περισσότερα παιδιά, ακόμη και ορισμένοι ενήλικες ισχυρίζονται ότι φοβούνται τους κλόουν. Δυστυχώς, η επιστημονική έρευνα σε σχέση με αυτή τη φοβία είναι ανύπαρκτη και η προέλευσή της είναι άγνωστη. Ωστόσο, υπάρχουν διάφορες θεωρίες ως προς το γιατί μερικοί άνθρωποι φοβούνται τους κλόουν.

Τι μπορεί να προκαλεί φοβία στα παιδιά για τους κλόουν;

Δεν είναι ακριβώς γνωστό τι προκαλεί coulrophobia αλλά μια κοινή πεποίθηση μεταξύ των περισσότερων επιστημόνων είναι ότι τα παιδιά φοβούνται τους κλόουν, λόγω της υπερβολικής ζωγραφικής στο πρόσωπο τους. Τα μικρά παιδιά είναι πολύ αντιδραστικά σε άγνωστους τύπους σώματος ή σε άγνωστα άτομα. Μια άλλη θεωρία πίσω από τον φόβο είναι ότι οι κλόουν συχνά μιμούνται τον σωματικό πόνο και το παιδί είναι ευαίσθητο σε αυτό.

Σύμφωνα με τους ψυχολόγους αυτό συμβαίνει μάλλον γιατί ενώ οι κλόουν θυμίζουν κανονικούς ανθρώπους, ταυτόχρονα έχουν μια παγωμένη, πάντα χαρούμενη ή πάντα λυπημένη έκφραση, στο πρόσωπο τους, ενώ ταυτόχρονα μπορεί να κάνουν διάφορα «κακά» πράγματα (όπως να βάζουν τρικλοποδιές, να πετάνε νερό στους άλλους, κοροϊδεύουν) κι αυτή η αντίφαση έχει ως αποτέλεσμα το μπέρδεμα και τελικά το τρόμαγμα των παιδιών!

Οι παράγοντες αυτοί, σε συνδυασμό με τους συχνά απασχολημένους, πολυσύχναστους χώρους μπορεί να ξεπεράσουν ένα παιδί και η όλη εμπειρία μπορεί να μετατραπεί σε μια τρομακτική εμπειρία.

Γιατί και τα πιο μεγάλα παιδιά φοβούνται τους κλόουν;

Για τα μεγαλύτερα παιδιά ο φόβος μπορεί επίσης να προέρχεται από τις ταινίες τρόμου τα μέσα μαζικής ενημέρωσης απεικονίζουν συχνά κλόουν, με κακούς χαρακτήρες.

Πολλές φοβίες εκφράζουν παρόμοια εξωτερικά συμπτώματα.

Τα συμπτώματα της Coulrophobia είναι:

• εφίδρωση
• ναυτία
• συναισθήματα του φόβου
• ταχυκαρδία ή αρρυθμία
• κλάμα
• θυμός.

Συμβουλές προς τους γονείς

1. Συζητάμε με το παιδί τι γίνεται τις απόκριες. Για ποιο λόγο μεταμφιέζονται οι άνθρωποι; Είναι έθιμο για να διασκεδάσουν, να τραγουδήσουν και να χορέψουν. Αν τα παιδιά πηγαίνουν στο σχολείο θα έχει γίνει και εκεί κάποιος λόγος για τις Απόκριες και τα έθιμα, όπως για το γαϊτανάκι, επομένως μπορούν οι γονείς να μάθουν από τον/τη νηπιαγωγό πώς προσέγγισε το θέμα.
2. Μοιραζόμαστε προσωπικές εμπειρίες λέγοντας τι ντυνόμασταν εμείς ως παιδιά ή ακόμα και τώρα. Μπορούμε να δούμε μαζί με το παιδί φωτογραφίες από Απόκριες και να του δείξουμε οικεία πρόσωπα που ήταν μασκαράδες.
3. Καλό είναι επίσης στην ασφάλεια του σπιτιού να παίξουμε με μάσκες. Έτσι θα διαπιστώσει το παιδί ότι πίσω από τη μάσκα κρύβεται ένας άνθρωπος και ότι η μάσκα δεν σε κάνει κάποιον άλλο.
4. Συνήθως κάποιες λέξεις που χρησιμοποιούμε μπορούν να δώσουν διαφορετικό νόημα σε αυτά που λέμε. Είναι σημαντικό, όταν μιλάμε με το παιδί που φοβάται, να λέμε τις λέξεις: «μεταμφιέζεται», «προσποιείται», «κάνει τον…», «υποκρίνεται», «στα ψέματα» και γενικά όποια λέξη μπορεί να καταλάβει το παιδί. Για παράδειγμα, μπορούμε να πούμε «Κοίτα αυτήν που κάνει τη μάγισσα» και όχι «Κοίτα τη μάγισσα!»
5. Μέσω του θεατρικού παιχνιδιού που μπορούμε να παίξουμε στο σπίτι εξηγούμε στο παιδί ότι όπως μεταμφιεζόμαστε για τους ρόλους του θεάτρου, το ίδιο κάνουμε και τις Απόκριες. Δεν γινόμαστε κακοί άνθρωποι, ούτε άλλοι άνθρωποι, απλά φοράμε κοστούμια.
6. Επιλέγουμε κοστούμι αποκριάτικο το οποίο το διαλέγουμε μαζί με το παιδί και προτιμούμε κάποιον αγαπημένο ήρωα ή ρόλο με «καλές προθέσεις», όπως Ζορό, νεράιδα, γατούλα, μπαλαρίνα, πυροσβέστης, Σούπερμαν κ.λπ.

Πώς ανταποκρινόμαστε στους φόβους του παιδιού;

Είναι καλό να λαμβάνουμε υπόψη μας τους φόβους των παιδιών και να δείχνουμε κατανόηση. Αν το παιδί δεν θέλει να ντυθεί ή να συμμετέχει σε κάποια αποκριάτικη εκδήλωση δεν το πιέζουμε να το κάνει. Σεβόμαστε τους φόβους των μικρών μας φίλων, όπως θα θέλαμε να συμβεί και σε εμάς.