Πίνακας περιεχομένων
- Μία μεγάλη αγκαλιά για τις νέες μητέρες..
- Το στερεότυπο…
- Πόσο επιβαρυντικό είναι για εμάς τις νέες μητέρες να σκεφτόμαστε αυτήν την τόσο σημαντική περίοδο ως επιβαρυντική για τις άλλες πλευρές της ζωής μας…
Μία μεγάλη αγκαλιά για τις νέες μητέρες..
Πας στο σπίτι μετά το μαιευτήριο και γίνεται χαμός.
Όλοι σκέφτονται όλα καλά, τέλος καλό.
Εμμμ… Μα εδώ είναι που αρχίζουν όλα!
Κάποιοι συγγενείς συγκεντρώνονται μόνο στο μωρό, οι γονείς και οι ανάγκες τους δεν υπάρχουν.
Άλλοι θέλουν αμέσως να δουν το βρέφος αψηφώντας τις ουσιαστικές ανάγκες για ηρεμία και σύνδεση με το μωρό. Κάνουν σαν τρελοί να το δουν και μετά εξαφανίζονται!
Υπάρχει σε αυτό μία τεράστια αλήθεια: Η μητέρα βιώνει αλλαγές που δεν είναι απαραίτητα ευχάριστες… Υπάρχει σωματική κούραση, αϋπνία, άγχος και μια προσαρμογή τόσο σωματικά όσο και συναισθηματικά… Επίσης, είναι μια περίοδος προσαρμογής και συνεχών αλλαγών, η οποία έχει υποπεριόδους εξαιρετικά κρίσιμες όπως η λοχεία, η πρώτη βρεφική ηλικία του μωρού κτλ.
Το στερεότυπο…
Οι κοντινοί μας άνθρωποι δίνουν βάρος στις επιφανειακές μας ανάγκες.
Αν τους εκφραστούμε και αρχίσουμε να κάνουμε τις ανάγκες μας κατανοητές, βάζοντας όρια, μας θεωρούν υπερβολικούς και περίεργους.
Στο φιλικό περιβάλλον αρχίζουν να μας ξεκόβουν σιγά σιγά… δεν θα μας προτείνουν να βγούμε μαζί τους, δε θα μας επιλέξουν για παρέα γιατί θα έχουμε δυσκολία στην απομάκρυνση και στα Logistics του παιδιού…
Εμείς στον εαυτό μας θα αναβάλλουμε το χόμπι μας, θα αναβάλλουμε το ταξίδι μας, θα αναβάλλουμε κάτι που θέλουμε πολύ να κάνουμε. Θα αναβάλλουμε όλα αυτά που μας γέμιζαν.
Θα βάλουμε τη σχέση μας στην κατάψυξη, για λίγο…
Θα αναβάλλουμε συνεχώς τις ανάγκες του οργανισμού μας για ισορροπία και αποκατάσταση.
Κι έτσι, περιμένουμε πότε θα τελειώσει αυτή η περίοδος για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε ξανά τη ζωή που επιθυμούμε…
Σαν να παίρνουμε ένα τεχνητό διάλειμμα από την ίδια τη ζωή μας…
Ισχύει όμως όλο αυτό;
Έχει κάποια μητέρα τη δυνατότητα, αυτό το “τεχνητό διάλειμμα” να το αντιμετωπίσει διαφορετικά;
Πόσο εφικτό είναι να παραμένεις συμμετοχική στην πορεία της ζωής σου αν κανένας δεν σε στηρίζει να συνεχίσεις;
Αντίθετα μάλιστα σου δημιουργούν εμπόδια;
Πόσο επιβαρυντικό είναι για εμάς τις νέες μητέρες να σκεφτόμαστε αυτήν την τόσο σημαντική περίοδο ως επιβαρυντική για τις άλλες πλευρές της ζωής μας…
- Να περιμένεις να συνεχίσεις την καριέρα σου…
- Να περιμένεις να ξεκινήσεις μετά από χρόνια πάλι δουλειά…
- Να περιμένεις να μεγαλώσει για να βγεις καμιά βόλτα..(συνήθως περιμένουμε 3-4 χρόνια)
- Να περιμένεις να λειτουργήσεις σαν άνθρωπος και να καλύψεις τις βασικές σου ανάγκες…
- Να φας σαν άνθρωπος με ησυχία χωρίς να σε σηκώσει κάποιος από το τραπέζι..
- Να πας τουαλέτα χωρίς να κάνεις αγώνα δρόμου…
- Να κάνεις μπάνιο χωρίς να κοιτάς το ρολόι…
- Μαζί με κάθε μωρό…γεννιέται και μια μητέρα!
Και είναι πραγματικά εντυπωσιακό πώς συμπεριφέρονται οι γύρω στις νέες μητέρες…
Μας περιθωριοποιούν απο τα δρώμενα και μας βγάζουν αμέσως εκτός! Εκτός ζωής! Και είναι φυσιολογικό όσο μεγαλώνεις παιδιά να μην ζεις! Ναι, να μην ζεις!
Ακόμα και εμένα τώρα μου λένε αρκετοί… με 3 παιδιά, στο εξωτερικό! Τώρα θα καλοπεράσεις!
Και όμως μου κάνει εντύπωση! Όλοι με τον καλό λόγο!
Έτσι από συνήθεια να πετάξουν την αρνητικότητά τους!
Πολλοί το κάνουν ασυναίσθητα γιατί έτσι έχουν μάθει να λειτουργούν!
Αντί να σκεφτούν… πως μπορώ να βοηθήσω εκείνη τη μητέρα;
- Μπορώ να κάνω κάτι για αυτήν;
- Τι χρειάζεται αυτή τη στιγμή;
- Τι ανάγκες έχει;
Και αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα… τουλάχιστον κλείσε το στόμα σου και μην κρίνεις… ακόμα καλύτερα μην πεις τίποτα.
Ναι! Ακόμα και αυτές οι αθώες ατάκες του τύπου… θα καλοπεράσεις..! Κουβαλάνε μέσα τους μιζέρια και αρνητισμό!
Και κουράζουν ακόμα πιο πολύ!
Αυτή η πρώτη φάση της μητρότητας είναι κουραστική και δύσκολη.
Ας προσπαθήσουμε να μην χάσουμε τον εαυτό μας… Είμαστε και θα είμαστε ό,τι πιο πολύτιμο έχουμε!
Όσο έχουμε εμάς… την εσωτερική μας δύναμη και ηρεμία… έχει και το μωρό μας την δική του!
Επενδύοντας ξανά στις δικές μας ανάγκες, επενδύουμε και στην ισορροπία του παιδιού μας..
Μην σε ξεχνάς.
Είσαι πολύτιμη.
Με αγάπη,
Κωνσταντίνα Σουργιαδάκη
Ανθρωπολόγος (M.Sc), Ειδική Παιδαγωγός (M.A), Ολιστική Θεραπεύτρια, Βοηθός Μητρότητας
Η Κωνσταντίνα Σουργιαδάκη είναι Ανθρωπολόγος, Ειδική Παιδαγωγός και θεραπεύτρια Yoga & Ayurveda. Εργάζεται χρόνια στον κλάδο της ολιστικής θεραπείας και το όνειρό της είναι να δώσει τις κατάλληλες μεθόδους στους γονείς και ιδιαίτερα στις μητέρες για μια ψυχικά και σωματικά ισορροπημένη ζωή. Οι γονείς όντας σε ισορροπία μπορούν να στηρίξουν με τον μέγιστο δυνατό τρόπο τα παιδιά τους.
Διαβάστε περισσότερα- Bunton, R., Burrows, R., & Nettleton, S. (Επιμ.). (1995). The Sociology of Health Promotion Critical Analyses of Consumption, Lifestyle and Risk (1 εκδ.). London: Taylor & Francis Group.
- Earle, S. (2002, September). Factors affecting the initiation of breastfeeding: implications for breastfeeding promotion. Health Promotion International, 17(3), σσ. 205-214.
- Stuart-Macadam, P., & Dettwyler, K. A. (Επιμ.). (1995). Breastfeeding: Biocultural Perspectives (1 εκδ.). New York.
- Van Esterik, P. (1994). Lessons From Our Lives: Breastfeeding in a Personal Context. Journal of Human Lactation, 10(2), σσ. 71-74.
- Wells, J. (2006, January). The Role of Cultural Factors in Human Breastfeeding:Adaptive Behaviour or Biopower? Journal of human ecology(14), σσ. 39-47.
- WHO. (2017). WHO. Ανάκτηση από 10 facts on breastfeeding: https://www.who.int/news-room/facts-in-pictures/detail/breastfeeding
- Yate, Z. M. (2017, Nov.-Dec.). A Qualitative Study on Negative Emotions Triggered by Breastfeeding; Describing the Phenomenon of Breastfeeding/Nursing Aversion and Agitation in Breastfeeding Mothers,. Iranian Journal of Nursing and Midwifery Research, 22(6), σσ. 449-454.
