Πίνακας περιεχομένων

Πιπίλα, αντίο: Πώς θα το πετύχουμε;

Η πιπίλα για τα περισσότερα παιδιά είναι ο τρόπος να ηρεμούν, να χαλαρώνουν και να αισθάνονται ασφαλή, όμως σταδιακά θα έρθει η ώρα που η χρήση της πρέπει να σταματήσει. Σε αυτή τη μεταβατική περίοδο θα πρέπει να είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί, ώστε να μην νιώθει δυσφορία ούτε το παιδί, ούτε και οι γονείς. 

Χρήση της πιπίλας

Η χρήση της πιπίλας έχει και σημαντικά οφέλη, όμως κατά το σωστό χρονικό διάστημα. Συγκεκριμένα, αν και κάθε παιδί έχει το δικό του χαρακτήρα και τους δικούς του ρυθμούς, μια γενική κατευθυντήρια γραμμή για την ηλικία που σταματάμε την πιπίλα είναι μεταξύ των 2 και 4 ετών. Επομένως, πώς μπορούμε ως γονείς να διευκολύνουμε το παιδί μας (αλλά και τους εαυτούς μας) κατά τη διάρκεια αυτής της διαδικασίας;

Πιπίλα, αντίο: Πώς θα το πετύχουμε;

Πώς μπορούμε ως γονείς να διευκολύνουμε την διαδικασία;

1. Αποδεχόμαστε ότι θα είναι μια διαδικασία που χρειάζεται προσπάθεια και χρόνο. Συνεπώς, για να πετύχει, θα πρέπει να θέσουμε κάποια όρια και να τα τηρήσουμε. Σίγουρα οι πρώτες μέρες θα είναι κάπως δυσκολότερες, αλλά αν ενδώσουμε βρισκόμαστε πάλι εκεί απ’ όπου ξεκινήσαμε. Πρέπει, λοιπόν, να είμαστε συνεπείς στο πλάνο μας. Μια αργή αλλά σταθερή πορεία θα είναι η καλύτερη λύση, ώστε να ξέρει το παιδί τι να περιμένει.

2. Διαλέγουμε μια χρονική περίοδο χωρίς έντονες αλλαγές και εντάσεις. Για παράδειγμα, δεν ενδείκνυται ένα διάστημα όπου το παιδί προσπαθεί παράλληλα να κόψει τη χρήση της πάνας, ή υπάρχουν σημαντικές αλλαγές στα συμβάντα της καθημερινότητας (π.χ. διαζύγιο, μετακόμιση, διακοπές, έλευση νέου μέλους στην οικογένεια κ.λπ.).

3. Προετοιμάζουμε και ενθαρρύνουμε κατάλληλα το παιδί. Ανάλογα με την ηλικία του, θα πρέπει να του εξηγήσουμε ότι κάποια στιγμή σταματάμε την πιπίλα αλλά ότι είναι πολύ σπουδαίο όταν τα καταφέρουμε, και φυσικά να το ανταμείψουμε όταν τα καταφέρνει. Μπορούμε να του διαβάσουμε παραμύθια για το κόψιμο της πιπίλας και να του παρέχουμε τακτές υπενθυμίσεις για το στόχο μας. Επιπλέον, πιθανόν να το βοηθήσει να γνωρίζει ότι η πιπίλα θα κοπεί εντελώς από μια συγκεκριμένα μέρα και μετά.

4. Σταματάμε σταδιακά τη χρήση κατά τη διάρκεια της ημέρας. Αρχικά, ξεκινάμε από το κόψιμο της χρήσης σε στιγμές της ημέρας που δεν είναι στρεσογόνες για το παιδί ή που δε χρειάζεται οπωσδήποτε να χαλαρώσει. Κατόπιν, μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε μόνο κατά τη διάρκεια του ύπνου. Μάλιστα, μπορεί το ίδιο το παιδί όταν ξυπνήσει να μάθει να την τοποθετεί σε ένα προσυμφωνημένο μέρος. 

5. Ταυτίζουμε τη διακοπή χρήσης με συγκεκριμένα παιγνιώδη γεγονότα. Μπορούμε να ενθαρρύνουμε το παιδί να αφήσει την πιπίλα κάτω από το μαξιλάρι του για να την πάρει η “νεράιδα της πιπίλας” και να του αφήσει κάποιο αντάλλαγμα που του αρέσει, να τη βάλει μέσα σε ένα μπαλόνι που θα υψωθεί ψηλά για να την αποχαιρετήσει, να την πετάξει το ίδιο στα σκουπίδια για να την πάρει ο κύριος που τα καθαρίζει, να τη δωρίσει σε ένα νέο μωρό στην οικογένεια τώρα που είναι “μεγάλο” και μπορεί να βοηθήσει ένα μικρότερο παιδί κ.λπ., ακόμα και να οργανώσουμε κάτι σαν “τελετή” αποχαιρετισμού. Γενικά, ο σκοπός είναι να νοηματοδοτήσουμε δημιουργικά τη διαδικασία για το παιδί, αφού θα μπορεί ενεργά να αποτελεί κομμάτι της και μάλιστα με ευχάριστο τρόπο.

6. Χρησιμοποιούμε ένα μεταβατικό αντικείμενο. Ανάλογα με τις ανάγκες του παιδιού, μπορούμε να διευκολύνουμε τη διαδικασία για το παιδί παρέχοντας του ένα μεταβατικό αντικείμενο τις στιγμές που το χρειάζεται. Για παράδειγμα, μπορεί το παιδί να χρησιμοποιεί ένα λούτρινο αρκουδάκι την ώρα του ύπνου. Μάλιστα, μπορούμε και να τοποθετήσουμε παρέα με το παιδί την αγαπημένη του πιπίλα μέσα στο αρκουδάκι, για να γνωρίζει ότι δεν τη χρησιμοποιούμε πλέον, αλλά ότι είναι κοντά μας με άλλο τρόπο.

Όπως και να ‘χει, δεν θέλουμε σε καμία περίπτωση να νιώσει το παιδί άσχημα επειδή νιώθει ότι χρειάζεται την πιπίλα του. Παρ’ όλα αυτά, υπάρχει τρόπος να μας νιώθει ως στήριγμα του, χωρίς να αποκλίνουμε από το στόχο μας. Δείχνουμε την κατανόησή μας για την ανάγκη του να χαλαρώσει και να ηρεμήσει, και του διδάσκουμε εναλλακτικούς τρόπους για να το καταφέρει. Αργά ή γρήγορα θα σταματήσει τη χρήση της πιπίλας!

Κατερίνα Κακουλάκη

Κατερίνα Κακουλάκη

Κατερίνα Κακουλάκη

Σχολική/Εκπαιδευτική Ψυχολόγος

H Κατερίνα Κακουλάκη είναι Σχολική/Εκπαιδευτική Ψυχολόγος και ειδικευόμενη Συστημική/Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια. Είναι κάτοχος άδειας ασκήσεως επαγγέλματος σε Ελλάδα και Κύπρο, ενώ ο μεταπτυχιακός της τίτλος είναι αναγνωρισμένος από το Διεθνή Σύνδεσμο Σχολικής Ψυχολογίας (International School Psychology Association - ISPA). Στόχος της είναι η δημιουργία ενός υγιούς και υποστηρικτικού θεραπευτικού περιβάλλοντος που προάγει αποτελεσματικά την ασφάλεια αλλά και την εξέλιξη με βάση τη μοναδικότητα κάθε οικογένειας, μέσω επιστημονικά και εμπειρικά τεκμηριωμένων τεχνικών και αποτελεσματικής συνεργασίας με το σχολείο και την κοινότητα.

Διαβάστε περισσότερα